[ Pobierz całość w formacie PDF ]
prawie nagą. Czuła jednocześnie wstyd i intensywne podniecenie. Przypomniało jej
się, jak pierwszy raz była naga i podniecona w miejscu publicznym, w klubie dla
fetyszystów w Londynie parę miesięcy temu.
Sukienka była kilka centymetrów za długa, ale Summer widziała, że skrócenie
jej nie będzie problemem.
A widzisz powiedział.
Przytaknęła z uśmiechem. Dominik zapłacił sprzedawczyni.
Summer miała właśnie powiedzieć, że wróci do domu w nowym nabytku, ale
Dominik poprosił sprzedawczynię o zapakowanie towaru w torebkę, dając jej do
zrozumienia, że ma się znowu przebrać. Summer ponownie rozebrała się na oczach
lubieżnego tłumu, który zebrał się wokół kramu, żeby popatrzeć.
Podobało ci się, hm? zapytał Dominik.
Podoba mi się sukienka, którą kupiliśmy odpowiedziała wymijająco.
Nowa sukienka została oddana do pralni i skrócona, a Summer była gotowa na
solowy występ. Jak mogła się spodziewać, Dominik nalegał, żeby nie wkładała
bielizny. Czuła się wspaniale. Była ciekawa, co pomyślałby Simón, gdyby wiedział.
Jak zwykle dziś dyrygował.
Koncert, który odbywał się w Webster Hall na Jedenastej ulicy między
Trzecią a Czwartą, miał zacząć się od Nocy na Aysej Górze Musorgskiego w wersji
Rimskiego-Korsakowa. Następnie Summer miała zagrać Koncert skrzypcowy
Korngolda D-dur, a występ miał zakończyć się wykonaną przez orkiestrę symfonią nr
5 d-moll Szostakowicza.
Simón wybrał te utwory, aby podkreślić nową dynamikę, którą wniósł do
Gramercy Symphonia i sądził, że Korngold idealnie podkreśli temperament i talent
Summer.
Dominik zamówił dla Summer taksówkę, ponieważ musiała zjawić się w
Webster Hall przed koncertem. On miał dojechać do niej pózniej. Znał miejsce
koncertu był tam raz na występie Patti Smith. Poprosił Summer o zarezerwowanie
dla niego miejsca na balkonie, skąd będzie miał dokonały widok na scenę.
Rozległ się gwar, gdy orkiestra i Simón, który był prawdziwym wulkanem
energii, a jego kręcone włosy falowały przy każdym ruchu ramion, ukłonili się na
koniec pierwszego, krótkiego i momentami błyskotliwego utworu Musorgskiego.
Widownia ze zniecierpliwieniem czekała na pojawienie się skrzypaczki, której
pierwszy koncert został tak szeroko rozreklamowany. To właśnie Dominik nalegał,
aby na plakacie reklamowym znalazło się zdjęcie Summer przytrzymującej skrzypce
przy nagiej piersi. Jej twarz nie była widoczna zobaczyć można było jedynie
kosmyki jej ogniście rudych włosów dzięki czemu tożsamość skrzypaczki
pozostała tajemnicą aż do dnia występu. Było to zdjęcie wykonane przez jej
przyjaciela w Londynie, które cenił za wspomnienia, które wywoływało. Gdy
zasugerował je promotorom koncertu i zarządowi orkiestry, wykazali zaskakująco
dużo entuzjazmu. Nawet w Village Voice i Time Out ukazały się artykuły, dzięki
czemu bilety na koncert rozeszły się jak ciepłe bułeczki.
Zwiatła przygasły, a na scenie pojawiła się Summer. Gwar na widowni ucichł.
Summer zajęła pozycję na scenie, uniosła smyczek i zaczęła grać
elektryzującą solówkę Korngolda Moderato nobile, obejmującą dwie oktawy.
Nowa czarna suknia przylegała do jej ciała niczym skóra. Dominik
obserwował ją z góry i czuł ścisk w krtani. Piękno Summer i muzyki hipnotyzowało
go. Dostrzegał jej zmysłowość w bujnej plątaninie włosów, którą podkreślało
oświetlenie sali, w bladej skórze odsłoniętych ramion, które stanowiły wspaniały
kontrast z czarnym materiałem sukni i ciemnymi strojami reszty orkiestry.
Zamknął oczy, wyobraził sobie, że jest naga i gra dla niego, figlarna i piękna.
Jej ciało zatopione w muzyce rozbudziło jego penisa i doprowadziło go niemal do
orgazmu, czyniąc z niego ofiarę własnego pożądania.
Zapomniał o otaczającym go świecie.
Czas zwolnił, ale wciąż płynął, usypiany delikatnymi dzwiękami i
wirtuozerską grą reszty orkiestry, spośród której wyróżniała się sekcja instrumentów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
