[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wynosił sto pięćdziesiąt do dwustu pięćdziesięciu pięciu metrów.
Mimo tak wielkiej wspólnoty pożycia, choć w zasadzie gniazdo wyściełane jest puchem
roślinnym, na przykład z kwiatostanów ostów, to jednak jeśli któryś ze współtowarzyszy
padnie, jego skóra i sierść bywa wykorzystana jako podśclółka dla dzieci. Wobec tak
sprzecznych z wszelką higieną postępków, nie powinno nikogo dziwić, że wśród norników
hulają zarazy, a przede wszystkim pasożyty. Czy mógłby ktoś przypuścić, że znaleziono na
nich ni mniej, ni więcej tylko czterdzieści .pięć gatunków pi-zeróżnych pcheł, co jest tym
dziwniejsze, że przeważnie każdy ssak ma swój gatunek tych skaczących krwiopijców,
bardzo niechętnie przenoszący się na inne ssaki. Kleszczy zaś (pajęczaków utaczających
swym ofiarom dużo więcej krwi
czterdziestu gatunków.
Jeżeli dodać do tego dziesięć różnych tasiemców, sześć gatunków glist i dwa gatunki
jednokomórkowych pasożytów kokcydiów każdy zrozumie chyba, że nor- «" niki nie
mają zbyt miłego żywota.
%7ływią się te biedaki głównie pokarmem roślinnym. W różnych miejscowościach
obliczano, jakie gatunki flory padają ich ofiarą, co jest wręcz bezcelowe, bo to zależy od
ilości rpślin w danej okolicy; w jednych wypadło że'trzy setki, w innych aż pięć. Na
pierwszym planie jednak w każdym' razie stoją zboża, i to zarówno zdzbła, jak ich korzenie
oraz ziarna, a następnie motylkowe, choć 1 okopowe bywają nieraz porządnie niszczone.
Każdy gryzoń jest de facto wszystkożerny, norniki jednak mięsnym pokarmem żywią się
tylko wyjÄ…tkowo.
Jeśli chodzi o żołądek, to Jest on właściwie tylko rezerwuarem na pożywienie, trawienie
bowiem odbywa się w jelicie, które nie jest zbyt długie jak na roślinożercę, bo zaledwie pięć i
pół raza przekracza rozmiary ciała. Za to działa tu potężna ślepa kiszka, pięciokrotnie po-
jemniejsza od żołądka, i w niej to przy pomocy bakterii, podobnie jak u przeżuwaczy w ich
czterodzielnym żołądku, trawiony jest błonnik roślinny.
Muszę przy sposobności wspomnieć o fantastycznym tempie wzrostu górnych siekaczy u
omawianych gryzoni przybywa ich po milimetrze w ciągu doby! Toteż obserwowano tak
zadziwiające zjawisko, że jeśli zwierzątku złamały się dolne siekacze, o które ścierają się
górne, to te ostatnie wrastały mu do jamy gębowej, uniemożliwiając w ogóle pobieranie
jedzenia.
Przy tylu nieprzyjaciołach, pasożytach, chorobach i wrogiej postawie człowieka dawno
prawdopodobnie zostałyby norniki wytrzebione, gdyby nie ich fantastyczna wprost
rozrodczość. Bo proszę sobie wyobrazić, że w ciągu roku samica naszego bohatera może dać
trzynaście Jj do czternastu miotów po trzy do jedenastu młodych w każdym! Znane bywały
przypadki nawet dwudziestu miotów w ciągu roku.
Jeżeli w dalszym ciągu zorientujemy się, że i te młode już po kilku miesiącach są same
zdolne do wydawania potomstwa, bardzo łatwo pojąć można rozpacz rolników, gdy im się
trafi taki mysi" rok (oczywiście mam nadzieję, że już teraz rozumieją państwo, jak ten
wyraz mysi" powinien , być pojmowany). Wówczas bowiem straty na polach mogą być
rzeczywiście kolosalne. A ponieważ żadne akcje w postaci trucia, gazowania itd. nie
pomagają, lub jeśli pomagają, to zabijają zarazem całe mnóstwo zwierząt pożytecznych
myślę, że rzeczywiście powinniśmy życzliwym okiem spoglądać na wszelkich zwierzęcych
pomocników w postaci łasic, lisów i drapieżnego ptactwa, którzy nas bronią przed
gryzoniowÄ… plagÄ….
CZY%7Å‚BY RZECZYWIZCIE LEW?
Ziuważyliście Państwo zapewne, że wielekroć nie wymieniam ani_ w tytule, ani na początku
opowiadania nazwy zwierzęcia, które opisuję. Jest to taki chwyt narratora dla wywołania
czynnej postawy czytelnika, swego rodzaju zagadka. Opowiadam najpierw o kilku cechach
anatomicznych, podaję nieco wiadomości z życia zwierzęcia, oczekując, że czytelnicy sami
się domyślą, o kogo chodzi. Na ogół przecież każdy lubi zagadki, byle niezbyt trudne.
Dziś jednak incognito mego bohatera pochodzi z zupełnie innych przyczyn. Po prostu
jestem wściekły na jego nazwę. Gdyby była mniej popularna, sam bym wymyślił inną i
próbował ją lansować. Nieraz już żaliłem się, że niechby przynajmniej nazwa nic nie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
