[ Pobierz całość w formacie PDF ]
się w ekran telewizora. Zobaczyliśmy słup dymu wydobywającego się z jednej z
blizniaczych wież Zwiatowego Centrum Handlu w Nowym Jorku. Przerażeni tym, co
wydawało nam się tragicznym wypadkiem, nagle ujrzeliśmy samolot wbijający się w
sąsiednią wieżę, po czym nastąpiła ogromna eksplozja. Przepaść dzieląca dwie
kultury, w których żyłam, stała się nagle kanionem o straszniej i niewyobrażalnej
głębokości. Minęło wiele godzin, zanim ktoś w ogóle pomyślał o tym, jakie
konsekwencje pociągnie za sobą to wydarzenie, jednak od razu oczywiste było, że
wstrząśnie ono całym światem. Wciąż wpatrując się w ekran, usłyszeliśmy, że
zaatakowany został także Pentagon i miałam wrażenie, że cały świat zwariował.
Natychmiast pomyślałam o dzieciach, które były teraz w szkole, najprawdopodobniej
nieświadome tego, co się stało. Jak to wydarzenie wpłynie na ich życie?
253
niewolnice. Odnalezienie córek zajęło ich matce około sześciu lat, a kolejne dwa lata
trwały wysiłki, by Zana mogła wrócić do Wielkiej Brytanii. Słyszałam, że Nadia
wciąż przebywa w Jemenie. Książka od pierwszych stron bardzo mnie wciągnęła, a
podczaj jej lektury kilkakrotnie płakałam, zresztą na całym świecie okazała się
bestsellerem. Chciałam, żeby moja historia została opowiedziana właśnie w taki
sposób.
Poszłam do biblioteki i od razu odnalazłam tę książkę. Na stronie redakcyjnej
znalazłam informację o tym, że mężczyzna, który pomógł Zanie napisać książkę,
nazywa się Andrew Croft. Uznałam, że właśnie ten człowiek powinien opisać moje
przygody, ale nie wiedziałam, jak go odnalezć. W końcu doszłam do wniosku, że
skoro udawało mi się odszukiwać zaginione dzieci w krajach oddalonych o tysiące
kilometrów od mojego domu, to powinnam znalezć także i tego mężczyznę.
Odnalazłam listę wydawnictw, zadzwoniłam do pierwszego, które było mi znane, i
zapytałam, jak mogłabym odszukać Andrew Crofta. Redaktor, który odebrał telefon,
poprosił, żebym opisała pokrótce swoje przeżycia i po usłyszeniu mojej opowieści
zaprosił na spotkanie z jego kolegami w redakcji. Podczas tej wizyty wszyscy
sprawiali wrażenie bardzo zainteresowanych moimi przygodami i zasugerowali,
żebym sama w zarysie spisała, o czym miałaby być moja książka, by mogli
przedstawić ten konspekt w dziale sprzedaży i zastanowić się, czy zechcą ją wydać.
Zachęcona ich entuzjastycznym przyjęciem próbowałam pisać, ale oczywiście nic z
tego nie wychodziło. Jeśli nie jest się pisarzem, bardzo trudno przelać na papier
swoje myśli, uczucia i opisać wydarzenia ze swego życia w taki sposób, aby czytanie
o nich było interesujące. W redakcji zapoznano się z tym, co udało mi się napisać
252
i z przykrością odrzucono mój projekt. Musiałam wznowić poszukiwania Andrew.
Wtedy już byłam zdecydowana napisać książkę. Wróciłam do biblioteki,
sprawdziłam nazwę wydawnictwa, które opublikowało książkę Sold i tam zwróciłam
się z prośbą o kontakt z człowiekiem, którego poszukiwałam. Ku mojemu zdziwieniu
podano mi jego numer telefonu i już za kilka minut rozmawiałam z nim, opowiadając
swoje przygody.
Uznaliśmy, że trzeba się spotkać i odwiedził mnie w moim domu. Rozmawialiśmy w
pokoju na piętrze, a Mahmud przy włączonym telewizorze malował pokój. Nagle
usłyszałam, jak krzyczy, byśmy szybko zeszli na dół. Zwykle jest bardzo spokojnym i
opanowanym człowiekiem, tym razem niespodziewanie podniósł głos. Wyłączyliśmy
dyktafon i pobiegliśmy do niego, by sprawdzić, co się dzieje. Stał na środku pokoju,
wciąż trzymając w dłoni pędzel. Zciana była pomalowana do połowy, a on wpatrywał
się w ekran telewizora. Zobaczyliśmy słup dymu wydobywającego się z jednej z
blizniaczych wież Zwiatowego Centrum Handlu w Nowym Jorku. Przerażeni tym, co
wydawało nam się tragicznym wypadkiem, nagle ujrzeliśmy samolot wbijający się w
sąsiednią wieżę, po czym nastąpiła ogromna eksplozja. Przepaść dzieląca dwie
kultury, w których żyłam, stała się nagle kanionem o straszniej i niewyobrażalnej
głębokości. Minęło wiele godzin, zanim ktoś w ogóle pomyślał o tym, jakie
konsekwencje pociągnie za sobą to wydarzenie, jednak od razu oczywiste było, że
wstrząśnie ono całym światem. Wciąż wpatrując się w ekran, usłyszeliśmy, że
zaatakowany został także Pentagon i miałam wrażenie, że cały świat zwariował.
Natychmiast pomyślałam o dzieciach, które były teraz w szkole, najprawdopodobniej
nieświadome tego, co się stało. Jak to wydarzenie wpłynie na ich życie?
253
">, A> działo się po 11 września 2001 roku, sprawiło, że napisanie tej książki
uznałam za jeszcze ważniejsze niż przedtem. Chciałam dodać swój głos do apeli tych
osób, które zabiegają o porozumienie między kulturami Zachodu a świata
islamskiego. Jednym z problemów związanych z pisaniem książki była moja
anonimowość. Nie chciałam wystawiać swojej rodziny na pogróżki, z którymi się
spotkałam w Jordanii, nie mówiąc już o ludziach takich jak ci, którzy zorganizowali
ataki w Ameryce. Nie chciałam tak bardzo ryzykować. Kiedy jednak po kilku
miesiącach artykuły o Sarze i o mnie znalazły się w gazetach, moje nazwisko stało
się znane wszystkim, którzy chcieli o mnie przeczytać. Ostatnia przeszkoda w
napisaniu książki została usunięta, więc Andrew zabrał się do pracy.
Teraz nadszedł czas na decyzję, czym zajmę się w przyszłości. Chciałabym
oczywiście w dalszym ciągu dbać o swoją rodzinę, najlepiej jak potrafię, ale prócz
tego moim największym marzeniem jest otwarcie sierocińca w Iraku. Mogłyby tam
znalezć schronienie dzieci, które teraz proszą o kawałek chleba w meczetach. W
miejscu, które chciałabym utworzyć, mogłyby w spokoju spędzić dzieciństwo.
Zamierzam także zbierać fundusze dla matek, które pragną odwiedzić swoje dzieci
przebywające za granicą. Możliwe, że nie będę mogła osobiście zwracać kobietom
ich dzieci, ale nie oznacza to, że nie będę pomagać w zażegnaniu różnic kulturowych
w mieszanych małżeństwach. Te różnice sprawiają bardzo dużo bólu wszystkim
osobom, których ten problem dotyczy.
Kupując egzemplarz mojej książki pomagacie w pogłębianiu zrozumienia między
różnymi kulturami i za to serdecznie Wam dziękuję.
Spis treści
Wstęp ........................................ 7
ROZDZIAA PIERWSZY
Matczyna prośba ................................ 9
ROZDZIAA DRUGI
jak zostałam muzułmanką......................... 42
ROZDZIAA TRZE!
Scarlet Pimpernel................................ 55
ROZDZIAA CZWARTY
Moja pierwsza ucieczka ........................... 71
ROZDZIAA PITY
ZÅ‚a dziewczyna ................................. 79
ROZDZIAA SZÓSTY
ZostajÄ™ mamÄ… .................................. 88
ROZDZIAA SIÓDMY
Ucieczka z Iraku.................................114
ROZDZIAA ÓSMY
O mały włos....................................I42
ROZDZIAA DZIEWITY
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
